- Opis innowacji pedagogicznej.
Pomysł zorganizowania kuchni dydaktycznej powstał w wyniku obserwacji i rozmów z uczniami podczas zajęć oraz rozmów z ich rodzicami. Dzieci niepełnosprawne nie mają możliwości korzystania w warunkach domowych z kuchni, ponieważ ta nie jest przystosowana do ich możliwości. Często także rodzice nie potrafią dziecka nauczyć samoobsługi przy przygotowywaniu, a nawet spożywaniu posiłków. Takie sytuacje są zrozumiałe i dlatego naszym obowiązkiem jako placówki edukacyjno – terapeutycznej jest wyjście naprzeciw tym problemom poprzez stworzenie w szkole specjalistycznej kuchni.
- Cel innowacji pedagogicznej.
Osiągnięcie, najwyższego na miarę możliwości każdego dziecka, poziomu wykonywania poszczególnych czynności w przygotowywaniu posiłku.
- Tematyka.
3.1.
Przygotowanie uczestników do samodzielnego przygotowania potraw, tj. nauka wykonania i doskonalenie czynności składowych, np. obieranie, mycie i krojenie warzyw, wędlin, rozbijanie jaj, itp..
Ćwiczenie zasad mierzenia, ważenia, porcjowania.
Obróbka składników potraw przy użyciu urządzeń i narzędzi gospodarstwa domowego.
Nauka nalewania wody z czajnika.
3.2.
Wdrażanie do czynności towarzyszących pracy w pracowni gospodarstwa domowego, tj. organizowanie i przygotowanie stanowiska pracy, zachowanie porządku.
Nauka mycia podłogi.
3.3.
Samoobsługa i higiena osobista podczas przygotowania potraw.
3.4.
Estetyka i kultura codzienna, tj. nakrywanie do stołu odpowiednia zastawą, podawanie do stołu.
Nauka nakrywania do stołu.
3.5.
Uspołecznienie, tj. planowanie jadłospisu, trening finansowy, powierzanie drobnych zakupów.
- Sposób realizacji.
Program „Kuchnia dydaktyczna” będzie realizowany w Szkole Podstawowej Specjalnej nr 116 dla Uczniów z Dziecięcym Porażeniem Mózgowym na zajęciach adaptacji funkcjonalnej i techniki, zgodnie z corocznie opracowywanymi przez nauczycieli i terapeutów indywidualnymi programami edukacyjno – terapeutycznymi.
- Nazwiska nauczycieli uczestniczących w innowacji.
Elżbieta Goldwasser, Marcin Bubel.
- Czas trwania innowacji.
Cały rok szkolny.
- Sposób prowadzenia ewaluacji działań innowacyjnych.
Postępy uczniów w obszarze przygotowywania i spożywania posiłków są sprawdzane poprzez kwestionariusz samoobsługi. Ma on na celu sprawdzenie możliwości ucznia, a także wpływu wykonywanej przez niego podczas zajęć czynności na sprawność dłoni. Nauczyciel obserwuje, jakim uczeń posługuje się chwytem, czy wykonuje precyzyjne ruchy palców, czy dostosowuje chwyt do przedmiotu, którym manipuluje i czy jest w stanie go zmienić.
Drugim narzędziem jest ocena funkcjonalna ręki. Służy do określenia lateralizacji (stronności ręki, nogi i oka) uczniów oraz zdolności motoryki małej, a także występujących odruchów przetrwałych.
- Zasady ewaluacji z uwzględnieniem przewidywanych efektów.
Efekty osiągane przez dzieci określa się indywidualnie, w zależności od stopnia niepełnosprawności każdego ucznia.
Zarówno ocena funkcjonalna ręki, jak i kwestionariusz samoobsługi przeprowadzany jest przez terapeutę na początku pierwszego i na końcu drugiego semestru danego roku szkolnego.
- Spodziewane efekty.
Zdobyte przez uczniów umiejętności w trakcie realizacji programu „Kuchnia dydaktyczna” przyczynią się do ich ogólnego rozwoju i poprawy sprawności, co jest niezbędne do możliwie samodzielnego i aktywnego życia. Umożliwią w przyszłości prowadzenie własnego gospodarstwa domowego, a może także pracę zawodową.
