Prowadząca:  Magdalena Dezor


Muzykoterapia dla dzieci niepełnosprawnych jest jedną z form arteterapii, czyli terapii poprzez sztukę. Muzyka szczególnie inspiruje dziecko do nieskrępowanego myślenia, spontanicznego działania, podejmowania śmiałych inicjatyw, swobodnego wyrażania uczuć i emocji. Działania te mogą przybierać różne formy i charakteryzować się różną intensywnością, przy czym najczęściej towarzyszy im ogromna radość dziecka. Dziecko niepełnosprawne w działaniu jest zawsze twórcze na miarę swoich możliwości (psychofizycznych, intelektualnych, wysiłkowych), potrzeb, oczekiwań i predyspozycji. Jego twórczość może być uwarunkowana określonymi celami, nabiera wówczas cech oraz znaczeń istotnych np.: dla jego rozwoju, rehabilitacji i terapii lub wychowania.

Metody kształcenia muzycznego w Szkole Podstawowej nr 116 ze względu na specyfikę uczniów to metody, których celem jest wspomaganie rewalidacji i terapii dziecka, a więc: metoda OZURA, dr M. Kieryła, metoda prof. D. Crammera, metody J. Dalcroze’a, C. Orffa i inne. Z uwagi na to, że na zajęcia trafiają najczęściej dzieci o zróżnicowanych możliwościach psychicznych, fizycznych, psychomotorycznych, emocjonalnych, społecznych oraz specjalnych potrzebach rozwojowych, nauczyciel musi się posługiwać specyficznymi sposobami diagnozowania ich rozwoju i środkami oddziaływania. Wszystkie one są odpowiednio dostosowane do percepcji i funkcjonowania dzieci.

Muzykoterapia. Granie na instrumentach.

Granie na instrumentach.

W ramach zajęć można stosować różnorodne techniki muzykoterapeutyczne i psychoterapeutyczne oraz formy aktywności zaczerpnięte ze współczesnych systemów wychowania muzycznego. Między innymi proponowane są takie techniki, jak: śpiewanie piosenek, słuchanie muzyki, muzykowanie elementami dźwiękonaśladowczymi, gra instrumentalna, ćwiczenia mowy, słuchu, dotyku, improwizacje muzyczno – ruchowe, wokalne, instrumentalne, ćwiczenia poczucia rytmu, zabawy muzyczno – ruchowe, plastyczne, interpretacje muzyki, relaks z podkładem muzycznym.

Muzykoterapia. Relaksacja przy muzyce.

Relaksacja przy muzyce.

Różnorodność i przemienność stosowanych środków oddziaływania umożliwia lepsze osiąganie zamierzonych celów oraz urozmaica prowadzone spotkania. Ponadto muzyka pobudza niepełnosprawne dziecko do spontanicznego działania, tworzy klimat sprzyjający jego kreatywności. Nie wartościuje, nie ocenia jego postępowania i efektów działania, ale zawsze, tj. w każdym momencie i na każdym etapie procesu tworzenia, wyraża swoją akceptację.